Dlaczego nawozy organiczne

Zadaniem nawożenia jest nie tylko odżywianie roślin, ale także pobudzenie życia w glebie i sprzyjanie tworzeniu się próchnicy, na co zwracaliśmy już kilkakrotnie uwagę. Teraz podamy praktyczne wskazówki dotyczące nawożenia. Najlepsze wyniki nawożenia uzyskamy stosując substancje organiczne, czyli takie, które jeszcze stosunkowo niedawno stanowiły składnik żywych organizmów. Nawozy organiczne działają inaczej niż nawozy mineralne, których dostępność dla roślin zależy od wody zawartej w glebie bądź pochodzącej z opadów.

Zwierzęce substancje odpadowe (np. mączka rogowa) pobudzają życie w glebie i przyczyniają się do rozmnażania organizmów glebowych. Podobnie jak roślina uprawna, która do swego wzrostu i rozwoju potrzebuje wody i soli mineralnych z gleby, a także powietrza i ciepła z otoczenia, również grzyby, bakterie i inne organizmy glebowe wykazują bardzo podobne potrzeby. Należy o tym pamiętać stosując nawozy organiczne. Substancje organiczne stosowane jako nawozy muszą być przedtem rozdrobnione i przerobione tak, aby dostosować je do wymagań pokarmowych roślin i możliwości sorpcyjnych gleby. Zarówno rozwój roślin, jak też działalność mikroorganizmów zależą od tych samych warunków zewnętrznych, co powoduje ścisłą zależność między procesem powstawania i rozkładu materii organicznej. Jeśli wiosna jest wilgotna i ciepła, zarówno rośliny, jak i organizmy glebowe rozwijają się szybko. Przy chłodnej pogodzie wzrost roślin zostaje zahamowany, ale wówczas także żyjące w glebie bakterie i grzyby przerabiają mniej materii organicznej.

Już w zeszłym stuleciu Justus Liebig zwrócił uwagę na większą skuteczność nawożenia organicznego, a Pfeiffer (1957) potwierdził to i uzasadnił. Stwierdził on, że działanie nawozów organicznych jest dwu- a nawet trzykrotnie intensywniejsze niż nawozów mineralnych. Na podstawie wieloletnich doświadczeń sadowniczych Furst (1967) potwierdził słuszność tego poglądu.

Aby lepiej zrozumieć rolę nawozów organicznych w naturalnym rolnictwie i ogrodnictwie, podzielimy je na cztery grupy:

1)    nawozy pochodzenia roślinnego,
2)    odchody zwierzęce,
3)    nawozy pochodzenia zwierzęcego,
4)    mieszanki z wyżej wymienionych nawozów.