Dzielżan jesienny — Helenium autumnale

Dzielżan jesienny — Helenium autumnale

Chcąc mieć stale kolorowo na działce nie można zapomnieć o posadzeniu dzielżanów, które kwitną od lipca do późnej jesieni. Kwiaty ich mają duży, bardzo wypukły środek otoczony ząbkowanymi płatkami. Są wprawdzie niewielkie, średnicy 3—5 cm, lecz obficie pokrywają rośliny, tworząc luźne bukiety. Barwami przypominają jesienne liście — żółte, pomarańczowe i brązowo-czerwone w różnych odcieniach. Dzielżany należą do wysokich bylin — osiągają nawet wysokość 2 m, ale istnieją też odmiany niższe, wysokości około 60 cm, i te właśnie warto głównie sadzić na działce.

Na rabatach bylinowych wyglądają ładnie w zestawieniu z fioletowymi i niebieskimi astrami oraz floksami. Odmianami wysokimi można obsadzić ogrodzenia zewnętrzne.

Dzielżany są raczej niewybredne co do gleby. Można je uprawiać na lekkiej, przeciętnie żyznej glebie, byle nie podmokłej. Wymagają natomiast dużo słońca.

Rozmnażanie polega na oddzieleniu w końcu marca lub w kwietniu młodych roślin tworzących się przy nasadzie zeszłorocznego pędu. Odmiany wysokie sadzimy co 40—50 cm, odmiany niższe — co 30 cm.

Pędy wysokich odmian często kładą się na ziemi. Aby temu zapobiec, trzeba otoczyć luźno roślinę w 2—3 miejscach miękką taśmą i przywiązać do ogrodzenia lub palika. Dobrze jest przyciąć w maju wierzchołki pędów, gdyż uzyskuje się wówczas bardziej zwarte rośliny, a ponadto zakwitają one o 2—3 tygodni później, a więc w porze uboższej w kwiaty. Warto również przyciąć pędy po przekwitnieniu, gdyż pobudza się je w ten sposób do ponownego wydania kwiatów.