Kategoria: Warzywa

Rabarbar (Rheum rhabarbarum)

W Europie Środkowej oprócz rabarbaru uprawiane są jeszcze dwa gatunki z rodziny rdestowatych (Polygonaceae), mianowicie gryka zwyczajna i szczaw. Do rodziny tej należy jeszcze wiele innych roślin, zwłaszcza chwastów, od rdestu polnego do wysokich pnączy, jak rdest Auberta. Większość roślin z tej rodziny odznacza się silnym wzrostem i lubi gleby lekko kwaśne. Cechą charakterystyczną prawie wszystkich roślin rdestowatych jest czerwone zabarwienie ogonków liściowych, szczególnie wyraźne u rabarbaru. Jeszcze dziś ocenia się jakość tego warzywa na podstawie intensywności … Czytaj dalej

Koper włoski (Foeniculum vulgare)

Koper włoski należy do rodziny baldaszkowa-tych (Umbelliferae). Uprawiany jest głównie w rejonach Morza Śródziemnego. Istnieją odmiany warzywne (fenkuł), przyprawowe i lecznicze. Zastosowanie kopru jest bardzo wszechstronne. Nasiona używane są do wyrobu olejków, różnych przypraw oraz herbatek poprawiających trawienie. Młode, zgrubiałe ogonki liściowe fenkułu są jadane jako warzywo w postaci sałatek, duszone lub pieczone.

Ciepłe stanowisko, żyzna gleba i obfite nawożenie są warunkiem dobrego plonowania kopru. Ponieważ koper wysiewa się między 20. czerwca a 10. lipca, można … Czytaj dalej

Bób (Vicia faba)
Bób jest stosunkowo mało rozpowszechniony w naszych ogrodach. Można go wysiewać już w końcu lutego lub na początku marca, gdyż znosi temperaturę do — 3°C. Można go także uprawiać jako przedplon w inspektach i później wysadzać na miejsce stałe. Przy siewie odległość rzędów powinna wynosić 40—50 cm, w rzędach 10 cm, rozsadę sadzi się w rzędzie co 30 cm. Częste spulchnianie i obsypywanie sprzyja wzrostowi roślin. Strąki zrywa się, gdy ziarna są jeszcze zielone i miękkie. Obecnie … Czytaj dalej

Fasola tyczna (Phaseolus vulgaris var. vulgaris)

Fasola tyczna udaje się nie w każdym ogrodzie, gdyż ma znacznie większe wymagania glebowe i potrzeby nawozowe niż fasola karłowa. Jednak wyższe plony i dłuższy okres zbioru rekompensują większy nakład pracy. Rośliny osiągają wysokość około 2 m, przy czym ich pędy wiją się zawsze w lewą stronę. Jako podpór używa się tyczek drewnianych wysokości około 3 m lub drutów stalowych. W szklarni można używać zwykłego sznurka. Tyczki wbija się do gleby pionowo co 60—80 … Czytaj dalej