Irga — Cotoneaster spp.
Rodzaj ten obejmuje wiele gatunków sadzonych głównie na miejskich terenach zieleni. Ozdobą tych krzewów są owoce różnych barw, obficie pokrywające gałązki. Na działce można posadzić jeden z gatunków średnio wysokich, np. irgę błyszczącą (C. lucida), która doskonale nadaje się na żywopłoty, lub irgę Dielsa (C. dielsiana) o efektownych, szkarłatnych owocach, najpiękniejsze są jednak irgi bardzo niskie, o pędach rozpostartych na ziemi. Wyglądają one doskonale w pobliżu rabaty skalnej albo na tle murka. Jednym z takich gatunków jest irga pozioma (C. horizontalis). Ma ona drobne skórzaste listki, przybierające jesienią piękną, pomarańczową lub ceglastą barwę i do połowy zimy utrzymujące się na pędach. Wydaje też mnóstwo czerwonych owoców. Niestety, podczas ostrych zim przemarza. Nieco wytrzymalsza od niej jest irga położona wczesna (C. adpressa praecox), o podobnym wyglądzie i zastosowaniu. Obie jednak w okolicach o surowszym klimacie (zwłaszcza w rejonach północnych i wschodnich) trzeba okrywać na zimę słomą lub gałązkami drzew iglastych. Krzewom tym wystarczają gleby średnio żyzne i średnio wilgotne. Płożące się gatunki nawet wytrzymują suszę.
Irgi wyższe, stosowane na żywopłoty, dobrze znoszą cięcie i można je dowolnie formować, natomiast płożących się nie trzeba przycinać, aby nie zniekształcić ich pięknego naturalnego pokroju. Zalecane jest tylko usuwanie gałązek suchych.