Jakość i pozyskiwanie materiału siewnego

Jakość i pozyskiwanie materiału siewnego

Do 1945 roku niemieckie nasiennictwo było najbardziej rozwinięte w okolicach Quedlinburga i Erfurtu. Rejon ten odznacza się stosunkowo małymi opadami oraz bardzo żyzną i ciepłą glebą. Wyhodowano tam wiele nowych, cennych odmian warzyw i kwiatów. W Niemczech nie ma tak korzystnych warunków glebowo-klimatycznych do hodowli nowych odmian. Dlatego też wiele firm założyło plantacje nasienne w południowej Europie i w Afryce. W hodowli roślin rozpoczął się nowy kierunek, mianowicie produkcja odmian mieszańcowych. Niestety, drugie pokolenie takich odmian, rozmnażanych z nasion, nie powtarza już cech rośliny matecznej.

Nowe odmiany są dokładnie badane, tak aby ich jakość mogła być gwarantowana. Najlepiej kupować nasiona z firm, do których mamy duże zaufanie. Przy wyborze odmian należy wziąć pod uwagę, czy są to odmiany:
—    nowo wyhodowane, z patentem chroniącym prawa hodowcy,
—    bez takiej ochrony,
—    lokalne, nieznanego pochodzenia.

W ogrodnictwie biodynamicznym zauważono, że nasiona zebrane z własnych roślin często nawet lepiej kiełkują niż kupione, a rośliny z nich wyrosłe są silniejsze i zdrowsze. Na ogół chętnie wykonujemy dodatkowe prace związane z pozyskiwaniem nasion przede wszystkim grochu i fasoli.

W tym celu należy zostawić na kilkunastu roślinach strąki do czasu, aż osiągną pełną dojrzałość, potem dosuszyć je w suchym i przewiewnym miejscu, a zimą wyłuskać z nich nasiona. Bez większych kłopotów można we własnym zakresie wyprodukować także nasiona pomidorów, ogórków i cukinii. Na zdrowych i silnych roślinach pozostawia się najpiękniejsze owoce aż do pełnego ich dojrzenia. Następnie układa się je w suchym miejscu i trzyma tak długo, aż miąższ zacznie się rozkładać. Wówczas wyjmuje się nasiona, przemywa i suszy w cieniu rozłożone na bibule.

Sami się zorientujemy, z jakich jeszcze innych gatunków warto produkować nasiona we własnym zakresie. Trzeba tylko pamiętać, że nie nadają się do tego odmiany mieszańcowe.

Naa opakowaniach nasion podana jest ich zdolność kiełkowania i termin gwarancji. Po przekroczeniu tego terminu wskazana jest tzw. próba zdolności kiełkowania nasion. W tym celu na talerzu rozkłada się bibułę, a na niej 100 nasion. Bibuła winna być ciągle wilgotna, ale nie mokra; całość nakrywa się talerzem. Po skiełkowaniu nasion liczy się je; procent wykiełkowanych nasion to tzw. zdolność kiełkowania. Zależnie od jej wartości określa się ilości wysiewu.