Ogórek w szklarni cz.1

Ogórek w szklarni

Rozsadę powinno się sadzić, gdy temperatura powietrza wynosi co najmniej 18°C, a gleby 14°C. Nawożenie rzędów materiałem organicznym poprawia warunki cieplne i wilgotnościowe w glebie. Najlepszym nawozem jest przekompostowany obornik zmieszany z ziemią liściową i minerałami ilastymi, z dodatkiem sproszkowanych nawozów organicznych i węgla drzewnego z buka. Taką mieszankę trzeba odpowiednio wcześniej przygotować, żeby materiały zdążyły się rozłożyć. Mieszanką wypełnia się niewielki rowek i przykrywa uprzednio wyjętą z niego ziemią, tworząc wał, który dla ochrony przed spłukiwaniem ziemi lub jej przesuszeniem okrywa się słomą. Odległość między rzędami powinna wynosić 1,5 m, w rzędzie 50—60 cm. Na wysokości około 2 m nad powierzchnią ziemi rozciąga się drut z zawieszonymi sznurkami sizalowymi, które umożliwiają ogórkom wspinanie się do góry. Dolny koniec sznurka przywiązuje się u dołu łodygi. Od czasu do czasu owija się roślinę wokół zwisającego sznurka. Kiedy pęd główny osiągnie wysokość w 2 m, przywiązuje się jego koniec do napiętego drutu. Po wyrośnięciu dalszych 20 cm pęd główny ogławia się. Mniej więcej 80 cm nad powierzchnią ziemi skraca się także pędy boczne i usuwa zawiązki owoców. W zależności od siły wzrostu rośliny można zostawić na pędzie około trzech silnych związków. Pozostałe usuwa się, gdyż tylko osłabiają roślinę. Usuwa się też owoce nieforemne. Ogórek lubi stałą i wysoką temperaturę (co najmniej 18°C) oraz dużą wilgotność powietrza. Osiąga się to przez skąpe wietrzenie, zwłaszcza przy słonecznej pogodzie lub zimnym wietrze. Wysoka temperatura i mała wilgotność zmuszają do stałego zraszania roślin i gleby. Rośliny można zraszać tylko do godziny 15.00, gdyż przed nocą muszą obeschnąć. Do zraszania można używać węża ze specjalną dyszą lub systemów zraszaczy zawieszonych nad roślinami. Na przerośniętą korzeniami glebę w rzędach należy położyć warstwę kompostu grubości o-koło 2 cm. Zabieg taki powtarza się co 8—14 dni przez 3—4 miesiące.