Drzewa i krzewy owocowe są roślinami wieloletnimi, rosnącymi w jednym miejscu przez wiele lat. W związku z tym bardzo ważnym zadaniem jest właściwe przygotowanie gleby przed ich sadzeniem.
Sad najczęściej zakłada się w miejscu porośniętym trawą. Wczesnym latem trawę tę należy skosić i wyrównać powierzchnię. Następnie wysiewa się rzutowo mieszankę głęboko korzeniących się roślin motylkowatych, np. komonicę zwyczajną (50 g/100 m2), lucernę (120 g/100 m2), seradelę (200 g/100 m2) i koniczynę białą (40 g/100 m2). Wszystkie nasiona, wymieszane z przesianym, dojrzałym kompostem, wysiewa się rzutowo, równomiernie na całej powierzchni. Wyżej podane ilości nasion poszczególnych gatunków wysianych w mieszance stanowią 1/3 dawki wysianej w czystym siewie. Na przykład do obsiania 100 m2 tylko koniczyną białą potrzeba 120 g nasion.
Za pomocą żelaznych grabi mieszankę nasion można zmieszać z górną warstwą darni. W razie braku opadów powierzchnię darni należy obficie zlać wodą. Sprzyja to szybkiemu skiełkowaniu nasion i późniejszemu wzrostowi roślin.
Jeśli natomiast sad zakładamy na gruncie ornym (uprawianym), wzbogacamy go w masę organiczną przez wysiew wiosną roślin na zielony nawóz, które jesienią przyorujemy. Można też stosować dużą dawkę przekompostowanego obornika.
Drzewka sadzić wiosną czy jesienią? Posadzone jesienią w korzystnych warunkach pogodowych wytworzą nowe korzenie już w okresie zimy lub wczesną wiosną. W ten sposób mają wykształcone korzenie pół roku wcześniej niż drzewka sadzone na wiosnę. W rejonach o ostrym klimacie zalecane jest jednak sadzenie drzewek wiosną.
Drzewka ukorzeniają się bardzo szybko, zwłaszcza jeżeli dołki pod nie wykopie się trzy miesiące przed sadzeniem. Jeśli sadzimy jesienią, dołki wykopujemy w sierpniu, a jeśli wiosną, to tuż przed nadejściem silniejszych mrozów. Wcześniejsze wykopanie dołka sprzyja poprawie struktury gleby dzięki działaniu niskiej temperatury w zimie oraz ciepłej i wilgotnej pogody latem. Umożliwia to szybkie przerastanie korzeni z dołka, w którym posadzono drzewka, do mało spulchnionej gleby poza dołkiem.
