Cięcie Wiśni
Zwisające gałęzie u wiśni (Lutówka) usuwa się przez ich skracanie (odmładzanie).
Drzewa tego gatunku rosną znacznie słabiej niż czereśnie. Inaczej też zawiązywane są pąki kwiatowe na pędach, co jest ważną cechą odmianową. Na przykład ‘Lutówka’ tworzy pąki kwiatowe i liściowe tylko na końcach pędów. Skrócenie pędów pobudza tworzenie pąków u podstawy pędu. Bez skracania lub odmładzania tworzy zbyt długie i ogołocone pędy, zwieszające się do ziemi. Sposób skracania obrazuje rysunek. Drzewa odmiany ‘Kerezer’ (‘Pandy’), która nie zawsze daje zadowalające plony, tworzą pąki u podstawy pędów, toteż pędy nie ogałacają się tak szybko.
Dla wiśni najodpowiedniejsza jest korona kulista. Ponieważ pędy boczne wyrastają na przewodniku blisko siebie, wystarczają trzy pędy w piętrze, stanowiące szkielet korony. Korona wiśni ogranicza się do jednego piętra. Wszystkie wyżej rosnące pędy traktuje się jako pędy owocujące. Intensywność cięcia odmładzającego i prześwietlającego zależy od stopnia zagęszczenia korony i jej naświetlenia. Cięcie najlepiej przeprowadzać co roku we wrześniu, kiedy drzewa zakończyły wzrost i nie ma obawy ponownego wyrastania młodych pędów. Zaniechanie cięcia, choćby na jeden rok, powoduje drobnienie owoców.
Cięcie odmładzające jest szczególnie ważne dla drzew prowadzonych w formie szpaleru, np. przy ścianie budynku, parkanie itp. Nawet przy ścianach o wystawie północno-wschodniej można z drzew ‘Lutówki’ zebrać sporo dorodnych owoców. Po zbiorze skraca się stare pędy, a pozostawia młode, jednoroczne, na których w następnym roku tworzy się dużo kwiatów i owoców.
