Preparat krowieńca

Preparat krowieńca

Trawienie pokarmu przez krowę, czyli zwierzę przeżuwające, jest procesem złożonym. Przewód pokarmowy (żołądek i jelita) tego zwierzęcia ma pojemność około 200 l. Podczas przygotowywania preparatu następuje jak gdyby dalszy ciąg sterowanej fermentacji. Taki preparat nawet w małych stężeniach może dodatnio wpływać na życie w glebie. Najkorzystniejszym okresem stosowania preparatu jest wiosna i jesień, a więc czas siewu, sadzenia roślin oraz uprawy i nawożenia gleby. Ponieważ mieszanie preparatu osobno dla każdej grządki byłoby zbyt pracochłonne, opryskuje się całą powierzchnię ogrodu, przestrzegając tylko podstawowych zaleceń, np. co do pory roku. Uaktywnienie gleby i wzmocnienie roślin nastąpi w wyniku konsekwentnego stosowania tego preparatu, pod warunkiem, że później zastosuje się preparat krzemionki. Zasada jest następująca: najpierw preparatem krowieńca opryskuje się powierzchnię gleby dla poprawienia wzrostu korzeni i młodych roślin, potem w okresie tworzenia pędów opryskujemy zielone części roślin preparatami krzemionki.

Niedostrzegalne gołym okiem różnice we wzroście roślin opryskiwanych i nie opryskiwanych nie dowodzą braku skuteczności zabiegu. Działanie preparatu jest bardzo delikatne i trudno je od razu ocenić. Jednak po pewnym czasie nabiera się wprawy w umiejętnym ocenianiu wpływu preparatu na rośliny.

Na wspomniany preparat najszybciej reagują rośliny strączkowe. Działanie uwidacznia się silniejszym wzrostem roślin i intensywniejszym zabarwieniem liści. Choć u innych roślin nie widać tak wyraźnych różnic, może okazać się, że bardzo silnie rozwija się system korzeniowy, co sprzyja lepszemu pobieraniu wody i składników pokarmowych z głębszych warstw gleby. Można to ocenić po wyjęciu roślin z gleby i obejrzeniu ich długiego i silnie rozwiniętego systemu korzeniowego. Podobne obserwacje można poczynić na młodych siewkach pikowanych w skrzynkach — mają one znacznie silniejszą bryłę korzeniową. W wyniku badań stwierdzono wzrost zawartości próchnicy, poprawę struktury i lepsze przerastanie gleby przez korzenie (Pcttersson i v. Wistinghausen 1977).