Szalotka (Allium ascalonicum)
Jak wynika z nazwy łacińskiej ten gatunek cebuli pochodzi z okolic miasta Askalon w Azji Mniejszej, gdzie uprawiano go już w czasach starożytnych.
Obecnie uprawia się odmiany tworzące cebule żółte lub fioletowoczerwone. Odmiany żółte uprawiane są na dużą skalę w Holandii; odmiany fioletowoczerwone, zwane też szalotką niemiecką, pochodzą z Rosji. Tworzą one twarde cebule i udają się dobrze na glebach piaszczystych. Pod szalotkę, podobnie jak pod cebulę, nie daje się świeżego nawozu, można natomiast stosować małe dawki przekompostowanego nawozu kurzego lub guana. Szalotka jest bardzo wrażliwa na choroby wirusowe i szarą pleśń, co prawdopodobnie wiąże się z wyłącznie wegetatywnym sposobem rozmnażania tej rośliny. Małe cebulki szalotki można wysadzić we wrześniu i październiku, ale ze względu na możliwość przemarznięcia lepiej to zrobić w marcu. Sadzi się ją zazwyczaj w rozstawie 25 x 15 cm.
Cebula siedmiolatka (Allium fistulosum)
Ten gatunek cebuli pochodzi z Syberii. Obecnie jest rzadko uprawiana, chociaż jej szczypior dostarcza cennych witamin już od wczesnej wiosny. Podobnie jak szalotkę można ją sadzić wczesną jesienią i przez całą zimę zostawić w polu. Co 2—3 lata należy siedmiolatkę przesadzić. Wykopane kępki wydłużonych cebulek dzieli się, cebule sortuje według wielkości i największe sadzi ponownie na początku sierpnia w odstępach co 30 cm.
Czosnek (Allium satirum)
Cebula czosnku składa się z wielu małych cebulek, tzw. ząbków. W kwietniu sadzi się pojedyncze ząbki w rozstawie 20—15 cm. Czosnek wymaga żyznej, ciepłej gleby i niewielkiej dawki nawozu w poprzednim roku. Ma zdecydowanie większe wymagania uprawowe niż cebula.